เอกลักษณ์ของช้างที่รู้จักกันดีก็คือ อวัยวะพิเศษสองอย่าง นั่นคืองวง และงา งวงเป็นจมูกและริมฝีปากบนที่พัฒนาให้ยื่นยาวออกมาเป็นอวัยวะอเนกประสงค์ ใช้หยิบจับสิ่งของ เปล่งเสียง สูบน้ำ ส่วนงาเป็นเขี้ยวที่พัฒนาให้ใหญ่ขึ้นใช้เป็นอาวุธและงัดยกสิ่งของได้ ช้างเพศผู้มีงาเรียกว่า "ช้างพลาย" แต่บางตัวไม่มีงาเรียก "ช้างสีดอ" เพศเมียปกติไม่มีงาเรียก "ช้างพัง" แต่บางตัวอาจมีงาสั้น ๆ เรียกงาสั้นๆ นี้ว่า "ขนาย" หนังบริเวณลำตัวหนาราว 1.9-3.2 เซนติเมตร เป็นสัตว์กระเพาะเดียว มีฟัน 26 ซี่

ช้างเป็นสัตว์ที่มีการกระจายพันธุ์ในกลุ่มประเทศเอเชียใต้ และกลุ่มประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

เป็นสัตว์สังคม ฝูงช้างซึ่งเรียกว่า "โขลง" ประกอบด้วยตัวเมียที่เป็นญาติพี่น้องกันและช้างเด็ก โขลงมีช้างตัวเมียที่อาวุโสที่สุดซึ่งเรียกว่า "แม่แปรก" เป็นจ่าโขลง แต่ละโขลงมีสมาชิกประมาณ 6-7 ตัว ส่วนใหญ่ช้างออกหากินในเวลากลางคืน โดยจ่าฝูงจะเป็นผู้นำฝูงในการออกหากิน หาแหล่งน้ำหรือนำฝูงหนีศัตรู